زابل جان

تحمل بارسنگین کلام اول دراولین متن تقدیمی به خوانندگان گرامی،سخت ترازآنست که بتوان گفت.علیرغم اینکه خودراحقیرترازآن می دانم که به عنوان زبان جامعه سیستان ،گفتمانی باجهانیان ازدریچه این پدیده زیبا(اینترنت)داشته باشم،لاکن تن به قضاداده ومی نویسم چون هستم.

امیدوارم این یادگاری های مکتوب ناگفته های سرزمینم رابرهمگان روشن نماید.

اهورای پاک راشاکرم برآنکه ازجام خدمت ؛به من جرعه ای نوشاندتاگامی درراه اونهم وبه مقام قربش نزدیک گردم.

امیدوارم که تلاشم دراهدای این وبلاگ موردرضایت مخاطبین قرارگرفته وباانعکاس نظرات پیرامون مندرجات،مراازانتظارات آینده خودبهره مندفرمایند.